ik heb mijn hart aan Zierikzee verloren ♫
't Was in de mob'lisatie
Ik lag in Zierikzee;
Mijn hart zocht naar verstrooiing,
voor mob'lisatiewee!
Toen leerde ik haar kennen,
dat Zeeuwse "prachtstuk" meid;
en sinds dien tijd, vol zaligheid,
ben ik mijn harte kwijt!
Refrein:
Ik heb mijn hart in Zierikzee verloren,
't Was in en zwoele zomernacht!
Ik was verliefd tot over beide ooren,
Jij frissche Zeeuwse, weet niet hoe ik smacht!
Want toen wij afscheid namen bij de haven,
nam 'k in mijn hart de beelt'nis met mij mee,
van jou frisch mondje en je blanke armen.
Mijn hart dat slaat voor Zierikzee.
Was soms mijn kuch oubakken,
of soms de snert niet gaar;
dan wist ik dat mijn kliekje,
stond bij mijn Zeeuwsche klaar!
En had mijn harde stroozak,
mij slaap tekort gedaan;
Dan vulde dat, mijn Zeeuwsche schat
d'r moll'ge armen aan!
De vrede is gekomen,
het afscheid viel ons zwaar!
Twee kilometer zoenen,
nam ik 't lippenpaar!
Mijn randsel en mijn liefde
nam 't mee naar Amsterdam;
Vroeg men om mij heen, waarom bleef j'alleen?
Verteld' ik hoe het kwam.
Wanneer mij gevraagd heeft,
waarom ik haar niet trouw?
Als 'k zoo krankzinnig veel houd,
van deze frissche vrouw!
Dan gaf ik steeds tot antwoord:
Het kon mijn vrouw niet zijn;
Omdat zij was, omdat zij was;
de vrouw van mijn kapitein!
tekst: Leenhouts en Kees Prins