Een loflied klinkt op Amsterdam,

En op de tulpenvelden,

Een loflied op het mooie “Wien”,

Op kleine plaatsen zelden!

Tòch ligt er in ons land zo’n oord,

En wel in het land der Zeeuwen,

Dààr voelt men nog, als men er loopt,

De sfeer van vroeger eeuwen!

Ach, mocht ik toch `n dichter zijn,

Ik zou in bloem’rijke tale,

De schoonheid van-, m`n heimwee naar

Dit lief`lijk oord verhale(n)

Die plaats is elf eeuwen oud,

Juweel onder de steden!

Gebouwen nog in oude stijl,

Mààr…..denkend in het heden!

Neemt U soms eens een snipperdag,

Gaat U dan dààr eens kijken!

Die gevels…., poorten….., dat stadhuis,

Zullen Uw blik verrijken!

Dat stadje aan de waterkant,

Het blijft mij steeds bekoren,

Mijn leven lang, want ….”ik heb mijn hart

in Zierikzee verloren!

Joop Volkeri †, Dec. 1971

Stad in haar dromen.

Waar in de nacht geheimen

tot leven komen.

Mist over de grachten.

Mystieke gedachten.

De rust van een eeuwen-

oude stad

ben ik stil bewust, en ik

neem het mee

in mijn gedachten: 

Dit blijft altijd

Mijn Zierikzee.

Tabitha Wagenvoort

Daar waar ik geboren ben,

ik alle plekjes tot het diepst in mijn geheugen ken.

Ieder plekje op het eiland.

Er komt een tijd van gaan, voor iedereen.

Maar nooit staan wij hier alleen.

Dank ik, dat ik inwoner mocht zijn.

De momenten van geluk,en verdriet, Rode kruis,

Brogum, werken, zwemmen bij de sluis.

Ik neem al deze herinneringen mee, naar mijn nieuwe plek, mijn eigen huis.

Dag.

Tot ziens Zierikzee.

Tabitha Wagenvoort

het water kleurt al eeuwen

in grijze voile luchten

de vissers steunen, zuchten

je hoort de schorre meeuwen

een schelpenvisser aast op zaad 

hij schraapt de akker daar benee

groeit het voedsel van de zee

de vogels eten hij is kwaad

de lijst houdt het schilderij

gevangen in het vroeger tij

hij heeft het net gehaald

bij de veiling in de rij

overweegt wie er naar taalt

de kunst wordt duur betaald

Dieuwke Parlevliet

Zierikzee, je maakt me blij,

Je bent de mooiste stad voor mij,

De Poorten, voornaam en cultureel,

De Havens, de boten in ’t gareel,

Ik zeg het echt niet om te snoeven,

Die sfeer, die ambiance, die moet je proeven.

Dus, koffie met gebak op het Havenplein,

Van mij mag het ook een ijsje zijn,

Want de zon schijnt hier haast alle dagen,

Daarover hoor je mij niet klagen.

En als ik wat te lezen zoek,

Dan koop ik bij De Vries een boek,

Ja, soms koop ik er wel eens twee,

Zo gaat dat hier in Zierikzee.

De Beuze, de Dikke Toren, de Nieuwe Kerk,

De meeuwen krijsen in het zwerk

Een loflied, dat is klare taal:

Zierikzee is het hélémaal.

Leen Tiebout

Zierikzee, Zeeuws monument,

met oude poorten, ongekend.

Gevels vertellen de eeuwen,

met namen van beroemde Zeeuwen.

En lopend door de straten,

hoort men de kinderkopjes praten.

Verhalen van vroeger tij’en,

van ratelende karren over de keien.

Maar ook van stormen en watersnood,

van tegenspoed, leven en dood.

En ’t carillon speelde steeds zijn lied,

Bij allerlei vreugden en verdriet.

Stadje aan de Oosterschelde,

doet zich al eeuwen gelden.

Zierikzee, O N S  Zierikzee,

we dragen je in ’t harte mee!!

Centina (centina@home.nl)

Slenterend due Zierikzee,

Lôôp ok ut verleden me.

Ier woonde ik, in lief en leed,

Waer de tied véé mit m'n deed. 

Ier danste ik due straet in plein,

Ier waere m'n kinders klein.

'k oor ut urgel dudeluk spele,

Neê, dat ging m'n nooit vervele.

 Kiek, in dae komt 'Kunst en Eer', 

 Marsmuziek in nog véé meer.

Blommen op ut eavenplein,

 éél véé mensen, o zo fijn.

Vlahhen in oale straeten,

wi'k mit eel vee mensen praete.

Nae 't hijsen van 't rood, wit, blauw,

Zingt Zierikzee 't Wilhelmus trouw.

't Aevenpark, in oranje tooi,

Zierikzee, wat bin je mooi.

Zomers op un klein terras,

Kiekend nae de waeterplas.,

Mosselschepen zwaer belâen,

t,Is un komen in un gaen.

'k Zie de molens vrolijk droôje,

boeren die ut graen gae moôje.

Dan lôpend deu oal de poorten,

Ze bin d,r in aolle soorten.

In de gevels klein in schééf,

Vraegen wi de tied tog bleef.

't Carriljon klienkt langs de gracht,

Stadje in aol z'n pracht.

In ak dan op d'n toren stae,

Zie'k de zonne onder gae.

Zierikzee, m'n Zierikzee,

was m'n stadje in wel en wee !

Centina

Komt men de haven binnenvaren,

Dan kan men reeds van ver gewaren,

Het schilderachtig silhouet,

Als door een Kunst’naar neergezet.

Dáár de gerestaureerde Monstertoren,

Fraai gelijk nog nooit tevoren,

’t Stadhuis spreidt al haar pracht ten toon,

Gelijk een Jonkvrouw, slank en schoon!

En plots wordt dan het oog bekoord,

Daar ginds door de Zuidhavenpoort,

Bouwkunstjuweel uit vroeger eeuw,

Met recht de trots van elke Zeeuw.

Loop ook eens door de nauwe straten,

’t Is, of ze zachtjes tot U praten.

Vertellen van het wel en wee,

Hetgeen geschiedd’ in Zierikzee.

Hoe ’t stadje ging door berg en dal,

Verhaalt van opkomst en verval.

Hoe ’t water diepe wonden sloeg

En hoe men tegenslagen droeg.

Ziet eens die bonte huizenrij,

Bekijk de gevels van nabij.

Ze hebben eeuwen getrotseerd.

De geschiedenis heeft ons dat geleerd.

Wandel eens door ’t Centrum heen:

Daar staat het oude Gravensteen.

Wat meer naar rechts ’n ander werk:

Dat is de Klein’ of Gasthuiskerk.

En loop nu nog ’n eindje voort.

Dan ziet U daar de ,,Vrijerspoort”.

Kijk thans het huis daarnaast eens aan:

Het is de fraaie ,,Witte Swaen”.

Wilt gij uw kunstgenot botvieren:

Bezoek het Huis der Tempelieren.

En als U in de Posstraat bent

Dient ook het weeshuis goed verkend!

Ik kan U nog zoveel opnoemen,

Waarop wij ons kunnen beroemen.

Bekijk Noordhaven-Nobelpoort:

Zijn beiden énig in hun soort.

Neem rustig tijd, als U er bent.

Elk bouwwerk is haast monument.

In Zierikzee, dat is gewis

Heeft alles zijn geschiedenis.

De Vismarkt zien, dat is een lust

Er heerst daar ’n gezapige rust.

De vroegere bedrijvigheid

Is thans, helaas, verleden tijd.

En loop ’t stadhuis in, als U wil.

Zó schoon, zó prachtig, ’t maakt U stil!

Er heerst een ongekende luister.

Men dwingt zichzelf haast tot gefluister!

Dat stadje aan de Oosterscheld’

Heeft méér dan elf eeuw geteld.

En ik, die in dit stadje woon

Denk: ,,Zierikzee, wat zijt ge schoon!”

Joop Volkeri †