In 1960 werden door de ANWB 12 proefpalen naar Duits ontwerp – door de ANWB "telefoonzuilen" genoemd (kastjes, afgesloten door een deurtje en een telefoontoestel erin) – geplaatst langs Rijksweg 13 (de latere A13), Rotterdam - Den Haag. Dit idee van de ANWB stamde al uit de jaren '30 van de vorige eeuw. De proef slaagde met in het eerste jaar reeds 16.000 meldingen en in 1965 werden er 18 palen geplaatst op de Oosterscheldebrug (Zeeelandbrug). Door hun speciale vormgeving met bescherming tegen zout water kregen ze de bijnaam "Kletskop". In 1967 volgde de plaatsing van telefooncellen van de ANWB op parkeerplaatsen langs de snelwegen.

De rijksoverheid nam in 1968 de kosten voor verdere uitbreiding op zich. Een nieuw ontwerp van Philips in 1969 had de bekende naar voren staande "oren" en een drukknop om de verbinding direct tot stand te brengen. Hiervan werden in 1970 de eerste exemplaren door Rijkswaterstaat langs Rijksweg 28 (de latere A28), de autosnelweg Hoevelaken – Zwolle, geplaatst. Daarna werden er 1500 door Rijkswaterstaat langs de snelwegen geplaatst.

Het netwerk werd in 1977 landelijk dekkend met totaal 1700 praatpalen die om de twee kilometer te vinden waren. Tegen de eeuwwisseling was dat aantal gegroeid tot zo'n 3500.

In 1994 volgde een nieuw ontwerp met twee omhoog geplaatste "oren", met de bijnaam het konijn.

De praatpalen vielen onder de verantwoordelijkheid van Rijkswaterstaat, maar werden in opdracht van Rijkswaterstaat geplaatst en beheerd door de ANWB. De oproepen werden in eerste instantie afgehandeld door de meldkamer van de ANWB. Vanaf 1970 beschikte Nederland over een landelijk dekkend netwerk van praatpalen langs de autosnelwegen. Verwijzingsdriehoekjes op hectometerpaaltjes of geleiderail gaven de richting aan naar de dichtstbijzijnde praatpaal. Men verkreeg contact met de meldkamer door een druk op de knop. De centralist kon zien van welke praatpaal de oproep afkomstig is, zodat er snel kon worden gereageerd.

In 1999 kwamen er nog 100.000 meldingen via de palen binnen. Echter, de mobiele telefoon en de opkomst van moderne alarmeringssystemen in auto's leidden ertoe dat de palen steeds minder gebruikt werden. Bovendien vereist het beheer en onderhoud van het netwerk een bedrag van 1 miljoen euro per jaar. De conclusie van Rijkswaterstaat en ANWB is overgenomen door de minister, zodat in 2014 door de minister van Infrastructuur en Milieu besloten werd tot het opheffen van het praatpalennetwerk. De 3300 gele praatpalen langs de autosnelwegen in Nederland zijn per 1 juli 2017 uitgeschakeld. In de maanden daarna werden ze verwijderd en kwam er na 57 jaar een einde aan de reddingsboei voor automobilisten met pech. 

De enige praatpaal die Zierikzee rijk was stond aan de Weg naar de Val (N256) tegen het talud van de dijk en werd verwijderd in de eerste week van juli 2017.