1. Uitkijkpunt Kiekuut

Uitkijkpunt Kiekuut vormt een prachtige plek om de enorme vogelrijkdom van dichtbij te ervaren. In het voorjaar zijn het de kieviten die als ware luchtacrobaten door het luchtruim heen en weer vliegen. Alle tijden van het jaar maak je hier een goede kans om lepelaars te zien vissen. Met hun lepelvormige snavel zeven ze garnaaltjes en stekelbaarsjes naar binnen. In de wintermaanden strijken er grote groepen kleurrijke smienten en wintertalingen neer.

Volg knoopunt 66

2. Bruinvis

Volg het pad tot het uiterste puntje van het havenhoofd. Hier vind je een van de beste spotplekken om bruinvissen te zien. Hoewel de bruinvis vaak wordt aangezien voor een dolfijn, is het familie van de walvisachtigen. Het is tegelijkertijd ook één van de kleinste walvissoorten. Bruinvissen kunnen maximaal 1.90m worden. De dieren zoeken voedsel op en rond de zeebodem. Ze eten een gevarieerd menu van kleinere vissoorten als sprot en haring maar ook inktvissen en schaaldiertjes. De dieren duiken meestal voor zo’n 3 minuten onder water en blijven zo'n anderhalve minuut aan de oppervlakte. Goed zichtbaar is de rugvin waarmee ze enkele seconden boven water komen.

Volg knoopunt 66

3. Inlaag en karrevelden

Boven op de dijk heb je prachtig uitzicht over de inlaag en karrevelden van Levensstrijd. Vroeger werd de grond in dit gebied grotendeels afgegraven om de dijken te verhogen. Om een nieuwe watersnoordramp voor te zijn, werden op sommige plekken reservedijken aangelegd. Op die manier ontstond een inlaag. In de inlaag zijn de sporen nog te zien waarop de karren het grond afvoeren naar de dijk: de zogenaamde karresporen. Tegenwoordig is de inlaag een belangrijk voedsel en rustgebied voor kustvogels als de tureluur, scholekster en wulp.

Volg knooppunt 66

4. De Zeelandbrug

Turend over de Oosterschelde valt je oog op een imposant bouwwerk: de Zeelandbrug. De Zeelandburg vormt een belangrijke verbinding tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland. De brug werd op initiatief van Provincie Zeeland gebouwd om een goede noord-zuid verbinding te garanderen. Volgens de oorspronkelijke plannen zou de huidige stormvloedkering in het westen dienen als hoofdverbinding. De bestaande veerverbinding tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland kon de verkeersdruk niet meer aan en de afdamming van de Oosterschelde (Stormvloedkering) liet langer op zich wachten dan gepland. In 1965 opende Koningin Juliana de ruim 5 kilometer lange en 54 pijlers tellende brug.

Volg knooppunt 66

5. IJsvogel

Met name in de wintermaanden trekken ijsvogels uit het binnenland naar de Zuidkust van Schouwen om te vissen. Het zoute zeewater van de Oosterschelde bevriest nooit waardoor ze makkelijk aan prooivis kunnen komen, ook in strenge winters. De grote stenen aan de onderkant van de zeewering vormen een prima rust- en observatieplek voor de ijsvogel. Kenmerkend zijn de felblauwe en oranje kleuren en de luide fluitende roep tijdens het vliegen.

Volg knooppunt 66

6. Inkorten?

Als je wilt, kun je hier de route verkorten. Volg dan eerst knooppunt 67, daarna knooppunt 37.

7. Wegrestaurant voor kustvogels

De ‘magische witte’ schelpenbult middenin de Oosterschelde ligt vooral bij zonnig weer prachtig op. De schelpenbult is onderdeel van de 1500 hectare grootte Roggenplaat, een belangrijk ‘wegrestaurant’ voor kustvogels. De kokkelschelpen vormen belangrijk voedsel voor scholeksters in de Oosterschelde. De lege kokkelschelpen worden door de getijstroom op het meest oostelijke puntje van de Roggenplaat neergelegd. Bij hoog water is de schelpenbult de enige plek van de zandplaat die nog boven water uitsteekt.

Volg knooppunt 36. Kies voor de verkorte route (6 km) via de knooppunten 67 en 37.

8. Uitkijkpunt

Vanaf dit uitkijkpunt heb je een spectaculair uitzicht over de karrevelden en karresporen. Het landschap ademt hier een en al geschiedenis. De strijd tegen het water heeft diepe sporen achtergelaten in het landschap. Zilte planten als zeekraal en klein schorrenkruid gedijen hier prima. In het najaar steken de dieprode kleuren prachtig af tegen de donkere wolken. Links ligt de Suzanna’s en Kisters Inlaag. De reservedijk diende in geval van nood.

Volg knooppunt 37

9. Kleine zilverreiger

Sinds een aantal jaren is er een opvallend witte verschijning te zien langs de ondiepe oevers van Rengerskerke: de kleine zilverreiger. In tegenstelling tot zijn grotere broer, de grote zilverreiger, is de kleine zilverreiger een meer algemene gast in Zeeland. Herkenbaar aan de gele tenen jaagt hij stilstaand of al lopende op kleine visjes. Slapen doet hij in de bomen bij de Schelphoek of Ouwerkerk. Broedplekken liggen vooral bij Oostvoorne, in Voornes Duin. 

Volg knooppunt 37

10. Weidevogels en steltlopers

Hier is volop ruimte gecreëerd voor weidevogels en steltlopers. De voormalige landbouwgronden zijn ingericht als grasland; de contouren van het boerenland zijn nog zichtbaar. Oude kreken zijn in ere hersteld en daar profiteren zoutminnende planten als zeekraal en zeeaster van. Het behoud van bestaande graslanden en de aanwezigheid van akkerbouw in de nabije omgeving trekken akkervogels als veldleeuwerik, kievit, grutto en gele kwikstaart aan. En met een beetje geluk zie je de patrijs.

Volg knooppunt 11

11. Zierikzee

Je bent weer terug in Zierikzee. Zierikzee dankt zijn ontstaan en welvaart aan het water. Zierikzee lag aan de Gouwe, in de Middeleeuwen de belangrijkste scheepvaartverbinding tussen Vlaanderen en Holland. Als je door Zierikzee loopt ervaar je de voorspoed die het heeft gekend. De vele prachtige monumenten zijn nog zichtbaar. Dat ze er nog zijn is te danken aan de periode van armoede die volgde op de welvaart. Er was geen geld om opnieuw te bouwen, daarom zijn ze niet gesloopt. 

Volg knooppunt 44

12. Eindpunt

Geniet nog van een welverdiend hapje en drankje na deze wandeling! In Zierikzee vind je genoeg horecagelegenheden om zo even bij te komen.

MEER INFORMATIE

Start en eindpunt: Westhavendijk

Parkeren : P-Hoofdpoort (Hoofdpoortstraat)

Route : 9,7 km Download hier de route.

Let op: Dit is een indicatie van de route. Voor het volledige verhaal van de route verwijzen wij u graag naar de bron: website van natuurmonumenten

artikel geplaatst: 07-02-2019

laatst gewijzigd: 07-02-2021